AMSTERDAM (H) – Net terug van mijn KLM-vlucht vanaf het mooie eiland Sint Maarten op de Nederlandse Antillen meenden douaniers te Schiphol het nodig te vinden mij als freelance-rechtbankverslaggever en -journalist bij Crimesite Camilleri aan een extreem grondig en onnodig onderzoek te moeten onderwerpen.
Terwijl bijna iedere reiziger vanaf Curaçao kon doorlopen na het röntgen-apparaat werd mijn koffer grondig overhoop gehaald en kreeg ik de gekste vragen in een soort van kruisverhoor op mij afgevuurd door één donkere douanier, die nog redelijk aardig en beleefd bleef en één blanke Nederlander die op een gegeven moment ronduit onbeschoft werd en denigrerende opmerkingen meende te moeten maken over mijn verleden en mijn huidige freelance werk als bloggende journalist.
Ik vond het de eerste minuten nog wel grappig, omdat ik dacht dat het wel zo zou horen op vluchten uit het Caribische gebied. En je moet zoiets eigenlijk een keer zelf meemaken als misdaadverslaggever. Echter gedurende het onderzoek aan mijn bagage, laptop, dossier-stukken van het Orca-onderzoek dat momenteel plaatsvind op Sint Maarten en wat andere privé-spullen, zoals toilettas, geld en andere waardepapieren uit mijn portemonnee, kon de ongelovige douanier het niet nalaten me op vele punten tegen te gaan spreken.
Ik vond het een ronduit lachwekkende situatie worden, tot irritant aan toe, maar bleef maar gewoon beleefd. Ik was ook nog half onder de indruk van de zeer aangename super-service aan boord van de het KLM-toestel en had zojuist nog lachend afscheid genomen van mijn medereiziger: Orca-verdachte Jaap van den Heuvel.
Maar goed, de Nederlandse douanier “wist het kennelijk allemaal beter dan mezelf” en was er reeds onderzoek naar mij gedaan vóór mijn aankomst op Schiphol, wat inhoudt dat men mij nagetrokken scheen te hebben naar eigen zeggen en is er zelfs naar de hoogte van mijn inkomen gekeken.
Het lijkt me tamelijk onmogelijk dat men in de tijd dat ik op mijn koffer stond te wachten na kon trekken dat ik een bepaald inkomen heb en dat dit niet overeen zou kunnen stemmen met de kostbaarheid van mijn reis. Met andere woorden, als men geen specifiek hoog inkomen heeft, ben je dus verdacht en zou men dus mogelijk “wit poeder” zoals de douanier zei, kunnen smokkelen.
