AMSTERDAM (NH) – De advocaat-generaal (OM) in Amsterdam heeft vandaag 12 jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging geëist tegen een nu 21-jarige man, die op 29 mei 2012 in Amsterdam zijn 91-jarige buurvrouw heeft verkracht en gewurgd. Hij was naar haar huis gegaan omdat hij seks met haar wilde hebben. De man wordt ook verdacht van het bezit van een grote hoeveelheid kinderpornografie.
De rechtbank veroordeelde de man voor moord en het bezit van kinderporno tot 12 jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging. De rechtbank sprak hem echter vrij van de verkrachting; hiertegen heeft het Openbaar Ministerie hoger beroep ingesteld. Ook de verdachte heeft hoger beroep aangetekend.
Naar het oordeel van het OM heeft de destijds 18-jarige verdachte de bejaarde vrouw verkracht en probeerde hij haar vervolgens te wurgen. Toen dit niet lukte heeft hij op zijn mobiele telefoon op internet gezocht naar methoden om iemand te doden. Uiteindelijk heeft hij zijn buurvrouw met een pan op het hoofd geslagen en haar alsnog gewurgd. Toen de vrouw al was overleden heeft hij nog seks met haar gehad.
De verdachte heeft ter plekke ook op internet gezocht naar manieren om van een stoffelijk overschot af te komen. Hij heeft het lichaam van het slachtoffer door de woning versleept met de bedoeling haar dood op een ongeluk te laten lijken. De advocaat-generaal achtte bewezen dat verdachte na kalm beraad en rustig overleg het slachtoffer van het leven heeft beroofd: daarmee is sprake van voorbedachte raad (moord).
Gedragsdeskundigen constateerden een seksuele stoornis en een gebrekkige persoonlijkheidsontwikkeling de bij de verdachte. Zij achtten een verhoogde kans op herhaling aanwezig. De verdachte is verminderd toerekeningsvatbaar, aldus de deskundigen.
Wat de verdachte op de bewuste dag in de woning van het slachtoffer heeft aangericht, tart iedere beschrijving, aldus de advocaat-generaal: “Verdachte is puur voor zijn eigen behoeftebevrediging naar de woning van zijn buurvrouw gegaan, een 91-jarige oude dame en heeft haar daar, in haar eigen woning, waar zij zich veilig waande, verkracht en vermoord. Zij heeft moeten vechten voor haar leven maar slaagde daar niet in, kansloos tegen de jonge sterke verdachte, 18 jaar oud, in de kracht van zijn leven. Hij was haar buurjongen, iemand die ze vertrouwde. Ze was juist zo blij geweest met de nieuwe buren, vertelde ze aan familie, vrienden en kennissen. Daarom deed ze open, zich van geen kwaad bewust: het was immers de buurjongen die voor de deur stond, een vertrouwd persoon waarvan geen gevaar te duchten was, dacht ze. (..) Op gruwelijke wijze is hij met het lichaam van het slachtoffer omgegaan, iets dat niet te bevatten is en waarmee hij de nabestaanden onnoemelijk veel leed heeft toegebracht.”
